Het ontstaan van "Het denken van den schaker".

Hallo beste lezers,

Zoals jullie weten heb ik deze blog opgezet om nog één keer terug te kijken op mijn leven. Hierin wil ik vooral focussen op "Het denken van den schaker". Dit was één van mijn best gelukte onderzoeken en een formidabel hoogtepunt uit mijn leven. Toch heeft het enige tijd geduurd voordat het onderzoek compleet was opgestart, omdat ik niet precies wist wat ik met het onderzoek wilde bereiken.

Ik heb mijn verzorgster gevraagd of ze mijn oude dagboek wilde opzoeken, en hieruit heb ik een aantal fragmenten gehaald die ik graag met jullie wil delen:

Op 28 juni 1946 schreef ik, Adriaan de Groot, dit in mijn dagboek:

Na een lange periode van denken en zwoegen weet ik nu eindelijk wat het uitgangspunt van mijn onderzoek is. Ik ga onderzoeken wat de invloed van de opstelling van het schaakbord op het geheugen bij schaakgrootmeesters en gemiddelde clubschakers is. Het moeilijkste is om hierbij dan ook een realistische hypothese te verzinnen. Voor het verzinnen van dit minuscule stuk tekst heb ik dan ook een aantal dagen wakker gelegen. Je wilt niet weten hoe opgewonden ik was toen het mij te binnen schoot en ik eindelijk verder kon met mijn onderzoek. Nu was de verwachting aan de beurt, en die was gelukkig vele malen makkelijker dan de hypothese. Door de onderzoeksvraag en de hypothese naast elkaar te leggen en goed naar het uitgangspunt van het onderzoek te kijken is uiteindelijk deze verwachting ontstaan:

Als de schaakgrootmeesters bij een gangbare positie van de schaakstukken het gemakkelijker kunnen onthouden dan de gemiddelde clubschakers, dan zullen de schaakgrootmeesters de opstelling van de schaakstenen exact kunnen reconstrueren.

Nu ook dit onderdeel gereed is, ben ik zo blij als een kind, want nu kan het echte onderzoek beginnen! Het vinden van de juiste benodigdheden, mensen, en een geschikte locatie is de volgende zaak. Hopelijk ben ik hier over een aantal dagen mee klaar en kan het onderzoek echt van start gaan.